Technologia lekkiej-mokrej

W metodzie lekkiej mokrej (ETICS, dawniej BSO) warstwę izolacji termicznej ze styropianu lub wełny przykleja się do ścian i pokrywa np. tynkiem cienkowarstwowym. Z uwagi na mnogość rozwiązań i rodzajów elewacji tynkowanych poniżej znajduje się podstawowy opis technologii montażu elewacji lekkiej mokrej.

TERMOIZOLACJA

Mocowanie izolacji termicznej rozpoczynamy od dołu ściany. W razie konieczności mocujemy tzw. listwę startową której szerokość powinna być równa grubości ocieplenia.

Zaprawę klejową nakładamy ją na płyty termoizolacyjne (nie na podłoże) metodą obwodowo-punktową, czyli przy krawędzi płyty dajemy pas kleju o szerokości około 5 cm, a na środku placki o średnicy około 8-10 cm. Klej po dociśnięciu płyty termoizolacyjnej do ściany powinien pokrywać minimum 40% powierzchni płyty. Płyty układa się rzędami, od dołu do góry.

W przypadku konieczności wyprowadzenie płaszczyzny należy użyć odpowiedniej do rodzaju termoizolacji tarki. Ubytki i szpary między płytami uzupełniamy pianką poliuretanową, której nadmiar, po stwardnieniu, odcinamy.

KOŁKOWANIE

Kołkowanie termoizolacji należy wykonać z użyciem zaślepek lub za pomocą specjalnych kołków umożliwiających głęboki montaż w materiale termoizolacyjnym w celu zapobieżenia występowaniu tzw. efektu biedronki.

Przyjmuje się, że na 1 m2 powierzchni ocieplenia potrzeba 4-8 kołków. Mocujemy je najwcześniej 2 dni po przyklejeniu płyt. Kołki muszą być zakotwione w murze na głębokość 5 cm (jeśli jest z betonu, pełnej cegły ceramicznej lub silikatowej) lub na 8-9 cm (w murach z cegły dziurawki, kratówki, pustaków, betonu komórkowego).

Następnie należy rozpocząć wykonywanie warstwy zbrojonej jednak nie wcześniej niż po 48 h od chwili przyklejenia płyt termoizolacyjnych.

WARSTWA ZBROJNA

Przygotowaną zaprawę klejącą należy nanieść na powierzchnię zamocowanych i odpylonych płyt ciągłą warstwą o grubości około 3-5 mm, pasami pionowymi lub poziomymi na szerokość siatki zbrojącej. Przy nakładaniu tej warstwy można wykorzystać pacę zębatą o wymiarach zębów 10x10mm. Po nałożeniu zaprawy klejącej należy natychmiast wtopić w nią siatkę tak, aby została ona równomiernie napięta i całkowicie zatopiona w zaprawie.

Sąsiednie pasy siatki powinno się układać (w pionie lub poziomie) na zakład nie mniejszy niż 10cm W przypadku nieuzyskania gładkiej powierzchni, na wyschniętą warstwę zbrojoną przyklejonej siatki należy nanieść drugą cienką warstwę zaprawy klejącej celem całkowitego wyrównania i wygładzenia jej powierzchni. Grubość warstwy zbrojonej powinna wynosić od 3 do 5mm.

TYNKOWANIE

Przemieszana masę tynkarską należy rozprowadzić cienką, równomierną warstwą na zagruntowanym podłożu, używając do tego celu długiej pacy ze stali nierdzewnej. Następnie krótką pacą ze stali nierdzewnej usunąć nadmiar tynku do warstwy o grubości kruszywa zawartego w masie (zebrany materiał można wykorzystać po jego ponownym przemieszaniu). Żądaną strukturę wyprawy należy wyprowadzić przez zatarcie nałożonego tynku płaską pacą z tworzywa. Operację zacierania wykonać zgodnie z opisem podanym przez producenta.

MALOWANIE TYNKU

Etap ten jest możliwy dopiero po całkowitym wyschnięciu warstwy poprzedzającej.

Do nałożenia warstwy farby na tynku gładkim można wykorzystać wałek z krótkim włosiem. Do tynków o grubszym ziarnie tzw. Baranków najlepiej sprawdzi się wałek długowłosy. W obu przypadkach do malowania tynku można również wykorzystać pistolet natryskowy.

OCHRONA

Przez cały okres montażu aż do jego całkowitego zakończenia należy chronić elewację przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi takimi jak wilgoć, deszcz, mróz oraz zbyt wysoka temperatura.